Bir ramazan akşamı Aylin arkadaşını iftar yemeğine davet eder. Tüm hazırlıklarını titizlikle yapan Aylin misafirlerini bekler.
Nihayet misafirleri gelmiştir ve hemen sofraya oturup iftar saatini beklerler. O arada arkadaşı haftaya Çarşamba da ben sizi davet ediyorum der.
Yemekler yenilir, çaylar içilir, sohbet edildikten sonra misafirler evlerine giderler.
Bugün Çarşamba.. Bu akşam yemek yapma derdim yok..Oğlumu da alıp beraber gideriz diye aklından gecirir Aylin. Acaba unuttu mu diye bir soru gelir aklına. Telefon açıp hatırlatsam mi diye konusur kendi kendine. Telefon açmaktan vaz geçer çünkü iftar yemeği unutulacak şey mi? Olur mu öyle şey?
İftara saatine yakın evden çıkarlar. Tam iftar vakti zile basıp kapınınn açılmasını bekler Aylin oğluyla beraber. Nihayet kapi acilir ama kapiyi acan arkadasi saskinlikla bir Ayline birde ogluna bakar... Her halinden belli oluyordu davet ettigini unuttugunu.. Saskinlikla ve utanarak iceri davet eder.
Aylin bunu zaten hissetmisti. boyle seyle karsilasacagini biliyormus gibiydi ama oglu ilk kez onunla gelmeyi kabul ettigi icin gelmisti bu iftar yemegine.
Iceri girdiler ama iceride ne kurulu sofra var nede yemek kokusu vardi. arkadasinin buyuk oglunun onunde bir tabakta kocaman buftek vardi... Aylin biran cok agrina gitti bu olay.. Biran eve geri donmek ister ama yinede ayipmolmasin diye donmedi.. Bogazinda dugum dugum olmustu dusunceleri. Bu nasil arkadasti? nasil boyle bir ramazan iftari unutulurdu? Arkadaşı kalkıp yemek bile yapmadı..Biliyordu ki arkadaşının derin dondurucusunda hazırda bulunan manti… dolmalar… börekler ve et çeşitleri vardı. Cantasindan panikle para aradi arkadasi..ve ogluna git bir cipsi (patat) al dedi.. Oglu gitti bir tane cipsi ile geri dondu.. Onu Aylin ogluna verdi.. Ayline yine birsey yoktu. Aylin nerde ise ağlıyacaktı bu olaya. Ama üzüldüğünü belli etmemege çalıştı. Arkadaşının oğlu ise annesiyler dalga ediyordu. Hem davet ediyor hem de davet ettiğini unutuyor diye. Arkadaşıda mahçup duruyordu ama yine de kalkıp birşey hazırlamadı. Yine bir yerlerden bir patat parası daha buldu ve oğlunu yine gönderdi. Biraz sonra oğlu yine bir patatla döndü ama bu defa da kendisine almıştı. Yiyerek girmişti içeri. Aylin’e yine birşey yoktu.
