AYŞE’M  GELECEĞE UMUTLA BAKIYOR AMA!..

Bir Ramazanı daha sonlandırdık. Nice yoksul yarı aç yoksulumuz bir öğünde olsa sıcak yemek yedi.  Ama bu yıl iftar yemeklerimiz bana göre çizgiyi aştı. Yine gerekli gereksiz herkesi yemeklerde bir araya getirdik. (Gerçekten tartışılır)

Herkesimden insanımızla: Bir araya gelmek, aynı havayı solumak, bir şeyleri paylaşmak çok güzel ama yapılan bunca masrafla herkes yerine, gerçekten ihtiyacı olanlar belirlenerek, harcanan paralar tutarınca bir havuz yapılıp gerçekten ihtiyacı olanlara yıllık gıda ihtiyaçları sağlansa çok daha güzel olmaz mı?

Ama o zaman gazetelere konu olamayız değil mi? Ah şu gösteriş tutkumuz…

Minik Ayşe’miz (HAYIRLI EVLAT) gazetelere manşet olduktan sonra ben bir köşe yazısı yazıp “SESİMİZİ DUYAN YOKMU?” demiştim ya duyan ar oldu çok şükür.

Ayşe’miz 2 yıldır düzenli olarak okula gidemiyordu. Yokluk pislik diz boyuydu. Yaşanılmaz bir ortamda yaşamaya çalışan insanlardı ÖZDEMİR ailesi. Ayşe’mizi kurtarmak için anneyi kurtarmak zorundaydık. Bunun için da annemizin evden çıkması, tedavi görmesi ve sağlıklı bir eve taşınıp gözetilmesi şarttı. 2 kez Salihli belediyesinden ücretsiz ambulans alarak önce Manisa CBÜ. sonra da Alaşehir Devlet Hastanesinin yolunu tuttuk. Ambulans şoförlerimiz ana edindiler Güler ÖZDEMİR’i bizimle birlikte çaba ve zaman harcadılar Özdemir için. (Sağ olsunlar) Alaşehir Devlet Hastanesinde ilk ziyaretimiz  başhekim Dr. Aydın Er oldu. (Eski dost düşman olur mu? Kardeşimiz güler yüzle, kapıda karşıladı bizleri)  Bize “Hızır Acil” bir elaman görevlendirdi.179 Kğ.lık Güler annemizi adeta kuş gibi uçururcasına o koca hastanenin polikliniklerine taşıdı kardeşimiz.

Tüm doktorlar annemizle tek tek sohbet edip durumunu incelediler. Ve gerçekten perişan durumdaki anneye ÇARE oldular. Aşırı kilosundan dolayı Tekerlekli sandalyeden düştü düşecek annesinin yanından ayrılmayan Ayşe’ye hayran kaldılar. Ve Güler ÖZDEMİR’e 1 yıllık kontrollü” ağır engelli “raporunu verdiler. Kadir gecesiydi o gün. Duaların en büyüğünü aldı o gün o aileye yardım eden herkes. Salihli belediye başkanı ve ekibi ile  başhekim Dr. Aydın Er ve ekibi… Biz Alaşehir’den dönerken kendimizi tüy gibi hafiflemiş hissediyorduk.

Bimer’e başvurum anında ses bulmuş, dilekçem Salihli Kaymakamlığına ulaşmış Sn. Kaymakamımız anında gerekli birimlere yazarak durumun araştırılmasını istemişti. Ben bir taraftan Güler için rapor almaya çaba harcarken, bir yandan da ilgili kurumlara Güler ÖZDEMİR’in durumunu anlatıyordum telefonla.

Bu arada durumu aynı zamanda bir eğitimci olan belediye başkanımıza Zeki  KAYDA’ya da aktarmış “İMDAT” demiş bu kadını özgürlüğüne kavuşturacak tekerlekli sandalye alımı için başvuruda bulunmuştum.

Salihli SYDV. annemizin rapor ve başvurusu olursa 2200.Tl. akülü sandalye alımı için para ödeneceğini bildirdi. Belediyemizde 2000 Tl. yardım sözü verdi ama bu bizim sandalye almamıza yetmiyor du ki.

Çevremizde gördüğümüz akülü araçlar 35-70 kğ. arası insanlarımızı taşıma kapasitesine sahip. 120 kğ.lık bir engellimizi taşıyacak akülü araç fiyatları ise 4500 tl.den başlıyor.

Güler Özdemir 179 Kğ. Onu ancak 200 kğ. kapasiteli özellikli bir akülü araçla taşımak mümkün. Bu aracın fiyatı ise 11.500 Tl. Devletimizin verdiği para yetersiz geliyor ne yazık ve aradaki fark da pek çok…

Bu para çok para gibi gözükse de toparlanamayacak bir para değil… Gazetedeki yazımızdan sonra ufak tefek katkıda bulunmak isteyen kardeşlerimiz oldu. Ama yetersiz. Bu araç  başbakanlık özel fonundan ya da belediyemizce alınıp: Güler  annemize hediye edilmesi şart bence. Ben her iki başvuruyu da yaptım. Şimdi sabırsızlıkla sonucu bekliyorum…

Engelli ve evde bakım maaşı bağlandığında ailemiz Salihli’de bir eve taşınacak. Belediye başkan yardımcımız Yalım Şenkaya sosyal market evinden ailenin eksik ihtiyaçlarının karşılanıp çamaşır yıkama sorunun belediyece karşılanacağına söz verdi. Ailenin SYDV. dan yardım aldığı da yadsınamaz. Anne evden çıkartılır, tedavi ettirilirse tüm aile kurtulacak bu kesin.

Araç olursa kimseye ihtiyaç olmadan (Anne normal araçlara sığmıyor çünkü) Anne tedavisine devam edecek. Baba eve belli bir gelir gireceği için evde kalıp eşine bakabilecek. Ayşe’miz okuluna düzenli gidip gelecek en önemlisi. Onlar şimdiden çok mutlu ve gelecekten umutlular…

Ben mi? Böyle bir aileye rehber olmanın, onları düzenli ,insanca bir yaşama kavuşturmanın HUZURU ve mutluluğunu yaşıyor olacağım. Bazen cebinizde beş paranız olmasa da; size inanan insanların olması, size destek veren bir çevrenizin olması kelimelerle anlatılamayacak kadar güzel… Ve insanlara yardım etmek, aracı olmak, onların hayır dualarını almak var ya ! İnanın en büyük zenginlik. Oh be… Ben çok zenginim hani…

Teşekkürler dostlarım. İyi ki varsınız. Sayenizde ÖZDEMİR ailesini elbirliği ile huzura, varlığa, umutla  geleceğe uğurluyoruz…Sesimizi duydunuz ya NE GÜZEL!..