L… OLSUN BENİM İNSAN SEVGİME !

Bu güne kadar ne geldiyse başıma insan sevgimden geldi. Ben insanları sevdikçe, ben insanlara verdikçe, ezilen, küfredilen, acımasızca eleştirilen ben oldum.

2 aydır obez 180 kğ.lık Güler ÖZDEMİR’le ilgileniyorum. Güler ÖZDEMİR benim hiçbir şeyim değil. O da bir Türk vatandaşı. Salihli de yaşayan bir hemşehrimiz. Gerçekten çok yoksul, gerçekten içler acısı bir yaşam sürüyorlar.

 “Devlet var, devlet olanakları var” diyebilirisiniz. Ama Devletimizin her olayı duyması, her vatandaşımızı bilmesi olanaksız. Vatandaşlar olarak bu durumdaki insanların halini devlet birimlerine ihbar/bildirmek etmek bizlerin vatandaşlık görevi.

Ve ben yıllardır bu konuda vatandaşlık görevimi yaptığım için yıllardır uğramadığım hakaret kalmadı. Yinede doğruluğuna inandığım şeyleri yapmaya devam ediyorum. Ama yoruldum. Ama iNSAN olmanın zorluğunu görmekten yoruldum, tükendim artık. 48 yaşındaki bir kadın obezite yüzünden astım olmuş, tansiyon hastası olmuş, kalbi teklemiş kimse duymuyor. Ben duyurmaya çalışınca da günah keçisi oldum.

Bazıları verilen görevi en iyi biçimde yerine getirip duyarlılığı ile göz yaşartırken bazılarından da aldığım yergiler yok mu; İnsanlığımdan utanıyorum.

“Obezite” hastalık değilmiş. Kilo versin miş.Tamam versin de, bu cahil ve inanılmaz yoksul  insan, elinden tutulmazsa bunu nasıl başaracak.

Bu kadın kilosundan dolayı evden çıkamadığı için tedavi de olamıyor. Evde kapalı kalınca tutunacak tek dalı 11 yaşındaki Ayşe. Onu okula göndermiyor. Onu esir almış durumda. Ben anneden geçtim ama bir çocuğu kurtarmanın can derdine düştüm.

Başvurduğum kapılar evet açık ama KAPALI…2 aydır araştırıyorum.Bu kadını taşıyabilecek garantili akülü araç fiyatı 11.500 Tl. “OOoo çok..!” deniyor. Kardeşim ben araştırmalarım sonucu bu sonuca ulaştım. Ben çığlıklar atıyorum. Ben “İMDAT” diye bağırıyorum. Bir yetkili de bu konuda araştırmalar yapsın daha ucuzunu bulsun. Alınma koşullarını öne sürsün. Ama Çin malı sandalyeler değil… 5-6 bin Tl verip 10 gün sonra dağılacak bir sandalye alınacaksa hiç alınmasın.

Resmi başvuru için “AKÜLÜ SANDALYE KULLANABİLİR”  ibareli bir heyet raporu gerekiyor. Kanunlarımıza göre bir eli olmayana akülü sandalye kullanır raporu veriliyor. Şuan çevremizde 100 tane akülü araç kullanan insanı inceleyin. Hepsininde de iki eli, iki kolu var olan insanlar. Ve bu insanları % 95 inden fazlasına bu araçlar partiler, dernekler, özel İdare vb. kuruluşlar tarafından hediye edilmiş. Öyle ki bazıları fazla girişken olduğundan yada arkaları olduğu için ellerinde yedek 2.akülü sandalyeleri bile var.

Ah be Güler ÖZDEMİR. Sen derdine yan. Senin arkan yok. Ben arka olmaya çalıştım. Ama bu gidişle arayer dayağını ben yiyeceğim sonunda…İnanın yaşamım boyunca ;

Hiç pes etmedim. Hiç bir işi yarıda bırakmadım. Ama İTİRAF EDİYORUM bu kez pes ediyorum. Güler DEMİR'e evde bakım maaşı bağlanması için gerekli başvuruyu yapıp evraklarını teslim ettim. Engelli maaşı için eşi başvuruda bulunuyor. Bir dernek başkanı olarak bir gazeteci olarak üzerime düşeni fazlasıyla yaptığımı biliyorum. Şimdi meydan yetkililerde. Görelim bakalım bundan sonra  onlar neyler.?

Kim hakkıyla görevini yapar? Kim tutar bu kadının elinden? Madem tedavi olma zayıflama şansı var. Rehber olsunlar göndersinler götürülecek yere , tedavi ettirip zayıflatsınlar. Ben gidip alınlarından öpeyim. Lafla peynir gemisi yürümüyor hanımlar beyler. Laf üretmeyin bana. İş üretin. Sizde elinizi taşın altına koyun. Bu iş için devlet para ödüyor sizlere… Vatandaşa hizmet etmek boynunuzun borcu…

Vatandaş Gülgün pes etti. Dernek başkanı Gülgün beklemeye çekildi. Gazeteci Gülgün istim üstünde. Neler olacak, neler yapılacak, yapılmayacak bunları size yine aktarmaya devam edecek. Amannn boş verin. O zaten ZIRDELİ olduğunu kendi kabul ediyor. Sizlerde üzerine gelip onu iyice çileden çıkartıp ZIRZIR  DELİ etmeyin…

… İnsana olan sevgimi güvenimi  yitirmek üzereyim ne yazık… Şimdi çok merak ediyorum.Bu yazımdan sonra neyle suçlanacağım?.. Bekleyecek ve göreceğim… Ahhhh laf yerine iş üretseydik şimdiye kadar neler yapılırdı bu kadın ve ailesi için. Ey büyük Allahım. Ya sabır…