İnsan yaşarken bazen aklına gelmeyen şey, başına geliyor. Benimde geldi. Son 11 yılda başıma gelenler herhalde pişmiş tavuğun başına gelmedi. Yine de Allahıma binlerce şükür. Ayaktayım.Yaşadıklarım karşısında :Ne Allahıma olan inanıcım sarsıldı, ne de insanıma duyduğum sevgiden bir şeyler yitirdim.

2006 da uğradığım saldırıdan sonra hayatta kalmam tek kelime ile Allahın bir takdiriydi. Sağ kalmanın ötesinde, sağlığıma kavuşmama hala doktorlarım bile şaşıyor. Yatağın içinde oturup oturamayacağım belli değilken ben; 45 gün sonra sıfıra tutulmuş kafamla, sahnede şiir şöleni sunuyordum. Pes etmemiş, hayata sımsıkı tutunmuştum açıkçası.

2008 de ki hırsızlık olayıyla felek bir tokat daha patlatmıştı suratıma. Ve hızla inişe geçmiştim. Tepetaklak gelmişti ticari hayatım. Ve çalıntı çekler yüzünden 6 yıldır Türkiyenin her köşesinde devam eden mahkemeler bir yana, neyim var neyim yok kaybetmiştim. 54 yıllık yaşamımda: Tabiri acizse eşekler gibi çalışmış, hiç dinlenmemiş, sadece ailem ve çocuklarım için yatırım yapmışken;  hırsızlar yüzünden, neyim var neyim yoksa hepsini biranda yitirdim. 2 bankamızın duyarsızlığı nedeniyle çeklere vurulan 711 sonrası, tüm mal varlığı ve hesaplarıma konan tedbirler, benim elimi kolumu bağlayınca, fırtınaya tutulmuşçasına  kaybolmak üzereykenben yıkıldığım yerden kalkıp hayata tutunmaya çalıştım.

Hırsızlar yüzünden geçmişimi geleceğimi yitirdim evet.. Ama yeteneklerim ve insan sevgim hala diri ve ayaktayım. Allah ömür versin 6 yıldır yatalak anamla baş başa, ayakta kalma mücadelemiz devam ediyor .Kendim için hiçbir şey yapamasam da hala var olan çevremle, çevremdeki köylü,kentli, kimli,kimsesiz birçok insan için birçok konuda , onların sorunlarına çözümde aracı olmaya devam ediyorum.

2 yıl önce son evimde icrada satıldığında çadıra çıkacak iken o zamanki Valimiz Sayın Halil İbrahim DAŞÖZ ve kaymakamımız Sayın Ertan PEYNİRCİOĞLU’nun girişimleri ile bankanın satın aldığı evde 2 yıldır kira ödemeden oturuyorum. Ama sürem nisan ayında doluyor. Yine bu iki değerli insanın çabaları sonucu evimi bankadan icrada satılan paraya geri alma şansım doğdu. Ama sorun bu parayı bulmamda. Kara listede olmam sebebiyle asla kredi şansım yok. İşte bu nedenle çaresiz durumdayken imdadıma SayınKaymakamımız yetişti.

Kendi yazdığım ve sahneye koyacağım oyunu okullarda oynamam için izin verdi. Görme engelli bir kardeşimle birlikte biyografik oyunumu ilk kez 27 Mart Perşembe günü Ticaret Meslek Lisesinde Sahneye koymaya başlayacağız.

Bu oyunda benim yaşam öyküm, biyografim var. Benim dönemimdeki çocukluğumuz, oyunlarımız, gençliğimiz alışkanlıklarımız eğitim koşullarımız, komşuluk ilişkilerimiz ile bugünkü nesilin imkânları, bizim yoklar arasında var olma savaşımıza karşın, bugün her şeyi olan gençliğimizin YOK’u bilmemesi ve teknoloji arasında kendini bulmaya çalışırken kayboluş hikayesi var. Her yaşta insan kendinden bir şeyler bulacak. Eminim…

Gece gündüz çalışıyoruz. Dezavantajım oyundaki metinleri ezberlemedeki sorunum.8 yıldır uğradığım saldırı sonucu biranda hafızamdaki bazı şeylerin konuşurken silinmesi bende bazı sıkıntılar yaratıyor. Bu koşullara aldırmadan Salihli deki dostlarımın karşısına da nasipse  8 nisan akşamı  çıkacağım.

Hayatımda ilk kez yaptığım bir şey karşılığı para  alıcam.Çok cüzi bir ücret karşılığı ile okullarda bu oyunu liseli gençlere oynarken kazandığım her kuruşun %20 sini de oynadığım okul aile birliklerine bağışlayacağım.Bunu yapmazsam nefes alamam.Ben cebimde dolmuş param yokken kitaplarımın gelirlerinin tümünü bağışlamış bir insanım.Ama bu paraya gerçekten ihtiyacım var.Bu kez anamla benim başımı sokacak bir yuvayı kurtarmak zorundayım. Ben kendim can derdindeyken nasıl başkalarına faydam dokunabilecek ki…

Evimi kurtardıktan sonra ben yine Salihli’deki kimsesizlerime, engellilerime rehber olmaya devam edeceğim. Ömrüm ve sağlığım elverdikçe. Her insanın yaşamında feleğin çüşşş dediği anlar vardır. O anlardayım ama durmak istemiyor ilk kez kendim için koşturuyorum. İlk kez sizlerden kendim için bir şey istiyorum. Beni affedin. İnanın ki bir daha olmaz.Oyunumu izlemeye gelin verdiğiniz katkılar kendimi kurtardıktan sonra Salihli insanıma vereceğim hizmetlerle yine sizlere dönecek.

Bana manevi desteği ile büyük güç veren başta Kaymakamımız Ertan PEYNİRCİOĞLU’na, afiş ve davetiyeler için SÖNMEZ Güven matbaasına , çalışmalarımız için bize okulunun yemekhanesini açan, bizi yalnız bırakmayan  Ticaret Meslek Lisesi Müdürü Mehmet AVŞAR ve ekibine ve oyundaki en büyük yardımcım rol arkadaşım Salika ŞİMDİ’ye  gönülden teşekkürler.

Bir kusurum olursa da af fola…bekliyorum..!

 Gülgün Yalvaç
Gazeteci/Yazar                                    26 Mart 2014